İstakozlar…

Biliyor muydunuz: Istakozlar bir zamanlar o kadar yaygındı ki mahkumlar ve hizmetçiler ıstakozla besleniyorlardı.

Amerikan sömürge döneminde ıstakozlara yiyecek olarak değer verilmiyordu ve çoğunlukla yoksullar, mahkumlar ve sözleşmeli hizmetçiler tarafından yeniyordu. Kıyılara yakın yerli kabileler ıstakozları yiyecek yerine, gübre veya yem olarak kullanıyordu.

İnsanlar yoksulluk karı belli olmasın diye ıstakoz kabuklarını bile sakladılar. Massachusetts’te sözleşmeli hizmetçiler ıstakoz yemeklerinin haftada üç kez ile sınırlandırılması için dava açtılar ve davayı kazandılar.

Istakozlar bol miktarda bulunuyordu, kıyıdan toplanması kolaydı ve dipten beslenen canlılar olarak görülüyordu. Genellikle macun veya güveç olarak tüketilirlerdi. 19. yüzyılın başlarında ıstakozlar Boston’da pişmiş fasulyeden daha ucuzdu, hatta bazen kedilere bile yem olarak veriliyordu.

Ancak 19. yüzyılın sonlarında demiryolları yaygınlaştıkça ve ıstakozlar trenlerde servis edilmeye başlandıkça, onlara aşina olmayan insanlar onları lezzetli bulmaya başladı.

Bu, talebin artmasına ve ıstakoz konservesinin üretimine başlamasına yol açtı. 1920’lere gelindiğinde ıstakozların sayısının azalması ve talebin artmasıyla birlikte ıstakozlar, 1950’lerde sadece ünlüler ve zenginlerin menüsünü süsleyen popüler bir lezzete dönüştü…