Faruk Nafiz ÇAMLIBEL

— Gurbet ademden kara, hasret ölümden acı. Ne zaman tükenecek bu yollar, arabacı? — Henüz bana “Yolunun sonu budur!” denmedi, Ben ömrümü harcadım, bu yollar …

Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı Bir dakika araba yerinde durakladı. Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar, Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar… Gidiyorum, gurbeti gönlümle duya …

Kirpiğine sürme çek, Kına yak parmağına: Bu yıl yaşın girecek, Kız, gelinlik çağına. Anlatıyor duruşum, Ben sana vurulmuşum; Ko, düşsün gönül kuşum Saçlarının ağına. Yaş …

Caddeden sokaklara doğru sesler elendi, Pencereler kapandı, kapılar sürmelendi. Bir kömür dumanıyla tütsülendi akşamlar, Gurbete düşmüşlerin başına çöktü damlar… Son yolcunun gömüldü yolda son adımları, …

Sıcak bir el değmeden henüz ilk gözyaşına Kundağını serdiler bir musalla taşına Gözlerin bir caminin eşiğinde açıldı Atıldın doğduğun gün hayata tek başına Yanında anan …