Amsterdam’dan olsun ya da olmasın laleler, Hollanda’nın yel değirmenleri ve sabolar kadar ünlü bir sembolüdür. Ama aslında lalelerin kökeni Hollanda değildir.
Lalelerin doğal habitatları dağlık arazilerdir
Hollanda’ya İstanbul’dan ilk lale, topu topu 1554’te getirilmiştir. Yabani laleler güney Avrupa’da, Kuzey Afrika’da ve Çin’in kuzeydoğusuna kadar olan Asya’nın bazı kısımlarında bulunabilir. Lale hem Türkiye’nin hem de İran’ın milli çiçeğidir.
Çiçeğin ismi Türkçe den geliyor
Çiçeğin ismi Farsça’da türban anlamındaki dulband kelimesinin Türkçe söylenişi olan tülbent kelimesinden gelir. Bu nedenle etimologlar henüz tam açmamış lale şeklinin türbana benzeyişini “hayali benzerlik” olarak adlandırırlar (ya da belki de Türklerin geleneksel olarak başlıklarına bu çiçeği takmalarından dolayı olabilir).
Laleler Nederland’da [Alçak Ülke] (böyle dememiz gerekiyor: “Hollanda” 12 bölgeden sadece iki tanesini tanımlıyor) son derece popüler oldu, ama 17. yüzyılın büyük “lale çılgınlığı (tulipomania*)” hikayeleri şimdilerde kabak tadı verdi.
*Tulipomania tabiri, Hollanda’da özellikle 1636-1637’de lale soğanına artan ilginin lale fiyatlarında inanılmaz artışlara neden olmasına karşılık olarak kullanılmaktadır. Bu terim sonradan ekonomik patlamalar için bir metafor alarak da kullanılmıştır.
Deutsche Bank’ta Küresel Strateji Başkanı olan Profesör Peter Garber’a göre, lale fiyatlarının ani düşüşü sonucu iflas etmiş insanlarla ilgili en çarpıcı hikayeler, temel olarak tek bir kitaptan kaynaklanmaktaydı: Charles Mackay’in 1952’de basılan Extraordinary Popular Delusions & the Madness of Crouds (Olağanüstü Kitlesel Yanılgılar ve Kalabalıkların Çılgınlığı) kitabı. Bu durum Hollanda hükümetinin lale spekülasyonuna engel olmak için korku hikayeleri yayarak uyguladığı katı ahlakçı kampanyanın da bir sonucuydu.
Lale fiyatlarının şişirilmiş olduğu (ve en değerlisinden bir bitki soğanının bir ev fiyatında olabileceği) doğru, fakat başka ülkelerde başka bitkilerin daha bile yüksek değerlere ulaştığı birçok örnek vardır: Örneğin 19. yüzyıl İngiltere’sinde orkideler.
Garber, Hollanda’daki bu spekülasyonun en çılgın zamanının “1637’nin kasvetli Hollanda kışında bir ay süren bir hadise olduğunu… ve gerçek bir ekonomik sonucunun olmadığını” söylüyor.
Bugün, Hollanda yılda üç milyar lale soğanı üretip bunun iki milyarını ihraç etmektedir