İki rahibe…Bunlardan biri matematikçi diğeri mantıklı… İkisi birlikte bir akşam kiliseye dönerken matematikçi rahibe mantıklıya dönerek:
“Yaklaşık 20 dakikadır bir adam bizi takip ediyor ve gittikçe yaklaşıyor. Şu andaki mesafe 50 metre.” der.
Bunun üzerine mantıklı rahibe bunun tek mantıklı açıklaması olabileceğini ve adamın kendilerine tecavüz edeceğini ve daha hızlı yürümeleri gerektiğini söyler.
Rahibeler daha hızlı yürümeye başlarlar. 2 dakika sonra matematikçi rahibe:
– Adam da hızlandı ve aradaki mesafeyi kapatıyor. Şu anda 30 metre arkamızda!
Mantıklı rahibe:
– O zaman mantık olarak koşmamız gerekir.
Rahibeler koşmaya başlar ve 2 dakika sonra matematikçi rahibe:
– O da koşuyor ve arayı kapatıyor. Şu anda mesafe 10 metre.
Mantıklı rahibe:
– O zaman mantık olarak bizi yakalayacak. Birimiz sağa, diğerimiz sola saparak kiliseye ulaşmaya çalışalım, en azından birimiz kurtulur.
Bunun üzerine matematikçi sağa, mantıklı sola doğru koşmaya başlar.
Matematikçi 20 dakika sonra kiliseye ulaşır ve telaş içinde beklemeye başlar. Biraz sonra mantıklı rahibe de gelir. Matematikçi sorar:
– Ne oldu, ne yaptın?
– Adam beni takip etti. Artık mesafe üç beş adıma kadar düşmüştü, mantık olarak daha fazla koşmanın anlamı yoktu.
– Eeee?…
– Mantık olarak ben durdum, adam da durdu.
– Sonra?…
– Mantık olrak ben eteğimi kaldırdım, o da pantolonunu indirdi.
– Peki daha sonra?…
– Daha sonra ne olacak, eteğini kaldırmış bir rahibe, pantolonunu indirmiş bir adamdan daha hızlı koşar.
