Anasayfa / Şiir Defteri / Sadri HAŞİMOĞLU / Sen Beni Bilemezsin
Sadri HAŞİMOĞLU

Sen Beni Bilemezsin

Sen;
Sırça köşklerin
Camdan güzeli
Boyalı bebek
Manken bozması
Renkli ışıkların
Oynak yosması…

Sen beni bilemezsin bebeğim…

Ben
Gün olur;
Sultanahmet Meydanı’nda boyacıyım,
Umutları olan…
Gün olur;
Çukurova’da bir kara sevda…

Bir gün;
Hasret ötesinde bir acıyım,
Bir gün;
Ağıtlar ırmağı, bir yaslı evde…

Sen beni bilemezsin bebeğim…

Bir gün;
Zigana’da bir atmaca,
Ya da;
Bir gelin avucunda al kına,

Bazen; Palandöken’de kar,
Üstüme hep ölüm yağar…

Bir gün;
Namlu ucunda
Dinmeyen bir öfke,
Bazen; dizilirim namluya
Gez, göz, arpacık diye…

Bazen; tarlaya ekilen tohum olurum
Bire bin veren…
Bazen; bir tufan ki;
Aman Allahım! …

Bir bakarsın;
Koynunda sazanlar oynaşan
Berrak bir çayım.
Veya
Sel olmuşum
Yatağına isyankâr…

Yol olurum bakarsın,
Gurbete doğru
Uzar da uzar…
Ya da;
Bir vuslat ki;
Dudaktan kalbe akar…

Sen beni anlamazsın bebeğim…
Çünkü;
Anadolu’da ben,
Bende “ANADOLU” var…

 

Sadri HAŞİMOĞLU


(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

Hakkında Admin

Buna da bakabilirsiniz

Bizim Sokak

Yine akşam oldu Dağıldı kırlangıçlar birer birer Evliler evlerine gidiyor Koltuk altlarında ekmekler İmreniyorum İşten …